Vorige week woensdag had ik het voorrecht (want zo voelde het echt) aanwezig te zijn bij de inauguratie van de Class #6 en het uitzwaaien van Class #5 van de Edwin van der Sar Foundation.
Voor diegenen die niet weten wat de Edwin van der Sar Foundation precies doet: De Foundation is een stimulerende en verbindende factor tussen diverse partijen - patiënten, revalidatiecentra, ziekenhuizen, woon-zorglocaties, verzekeraars, etc. - om zo de zorg voor patiënten met een hersenbeschadiging te verbeteren. Dit doen ze door patiënten te stimuleren te ‘bewegen’ om zo niet alleen het herstel van hersenfuncties, maar ook sociaal contact te bevorderen.
De ‘Class’
Een van de unieke projecten van de Edwin van der Sar Foundation is de ‘Class’: een groep van twintig jongeren (tussen de achttien en dertig jaar) met niet-aangeboren hersenletsel (NAH) die een jaar lang intensief gecoacht en getraind worden in het vinden van werk. Het programma bestaat onder andere uit sollicitatietrainingen, trainingen op het gebied van belastbaarheid en trainingen gericht op het vergroten van de kansen op de arbeidsmarkt. De deelnemer krijgt begeleiding van een professionele jobcoach die inzicht kan geven in de vaak ingewikkelde regels van gemeenten en het UWV rondom uitkeringen en ondersteuning bij het vinden van werk.
Het unieke aan het programma is dat het zich ook richt op lichamelijke en psychische fitheid. En dat ze jongeren willen helpen uit een isolement te komen en zelfstandiger te worden. Er wordt gedacht in mogelijkheden en uitdagingen en niet in beperkingen en problemen.
Mijn kennismaking met Class #6 was in één woord overweldigend. Twintig Jongeren die in de bloei van hun leven zijn, maar die zichtbaar of zelfs onzichtbaar beperkt worden door een hersenbeschadiging. Stuk voor stuk zijn ze super gemotiveerd om de kans die hen geboden wordt door de Edwin van de Sar foundation met twee handen aan te pakken. Ik hoorde het verhaal van een deelnemer van Class #5 die afzwaaide en via de Foundation werk had gevonden. Met heel veel passie en enthousiasme, maar ook met de nodige humor, zelfspot en een glimlach vertelde zij over wat de Class voor haar betekende. Daarnaast vertelde professor Erik Scherder over waarom de aanpak van de Class zo uniek is, maar ook waarom het zo succesvol is: een gecombineerde aanpak van lichamelijke en psychische fitheid. Hij vertelde dit op zo’n beeldende manier dat ook een leek als ik het begreep.
Persoonlijk contact op afstand
In de ochtend voelde ik me schuldig en dacht ik ‘Waarom ga ik hier naartoe? Ik heb nog zoveel werk liggen.’ Maar aan het einde van het event dacht ik alleen maar: dat is helemaal niet belangrijk. Dit is waar het om gaat: jongeren in de bloei van hun leven die niet denken in beperkingen en problemen, maar in mogelijkheden en uitdagingen. Geholpen en uitgedaagd door de coaches van de Edwin van der Sar Foundation.
Duidelijk was dat er een behoefte was aan frequenter persoonlijk contact tussen coaches en deelnemers. Helaas was dat vaak praktisch niet haalbaar, omdat er dan gereisd moest worden en deelnemers aan de Class vaak afhankelijk zijn van openbaar vervoer of van vrienden en familie. Hoe klein onze bijdrage ook - het echte werk wordt gedaan door de coaches en de Foundation - maken we het mogelijk dat coaches en deelnemers vanaf nu elkaar altijd en overal door middel van videoconferencing kunnen ontmoeten. Ik ben trots dat wij vanuit Kinly zo een steentje kunnen bijdragen aan de Class.